گر چه مستيم و خراب

گر چه مستيم, و خراب,يم چو شب های دگر


بـاز كن سـاقی ِ مجلس ، سر مـينای دگر


امـشـبـی را كـه در آنيم غـنيمت شـمريم


شايد ای جـان نرسيديم به فـردای دگر


مست مستم مشكن قدر خود ای پنجه غم


من به ميخانه ام امشب تو برو جای دگر


چه به ميخانه چه محراب حرامم باشد


گر به جز عشق توام هست تمنای دگر


تـاروم از پی يــار دگری مـی بـايـد


جز دل من دلی و جز تو دلارای دگر


گر بهشتی است ، رخ تست نگارا كه در آن


ميتوان كرد به هر لحظه تماشای دگر


از تو زيبا صنم اين قدر، جفا زيبا نيست


گيرم اين دل نتوان داد به زيبای دگر


می فروشان همه دانند عمادا كه بود


عاشقان را حرم و دير و كليسای دگر


عماد خراسانی